пасашчапля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасашчапля́ю пасашчапля́ем
2-я ас. пасашчапля́еш пасашчапля́еце
3-я ас. пасашчапля́е пасашчапля́юць
Прошлы час
м. пасашчапля́ў пасашчапля́лі
ж. пасашчапля́ла
н. пасашчапля́ла
Загадны лад
2-я ас. пасашчапля́й пасашчапля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пасашчапля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасашчапля́ць сов., см. пасашчэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасашчапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Сашчапіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасашчапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны і пасашчэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Сашчапіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасашчэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і пасашчапляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцепи́ть сов.

1. (зацепить одно за другое) счапі́ць, мног. пасчапля́ць, пасчэ́пліваць;

2. (соединить, сплетая) сашчапі́ць, мног. пасашчапля́ць, пасашчэ́пліваць;

3. (сжать) разг. сці́снуць, сцяць;

сцепи́ть че́люсти (зу́бы) сці́снуць (сцяць) скі́віцы (зу́бы);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрепи́ть сов.

1. (прочно соединить) змацава́ць, мног. пазмацо́ўваць; (болтами — ещё) знітава́ць; (бумагу и т. п.) сашчапі́ць, мног. пасашчэ́пліваць, пасашчапля́ць;

скрепи́ть у́зы перен. змацава́ць ву́зы (по́вязі);

2. (удостоверить подписью, печатью) змацава́ць, мног. пазмацо́ўваць;

◊

скрепя́ се́рдце неахво́тна, не́хаця;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)