Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасажы́рскі пассажи́рский;
п. цягні́к — пассажи́рский по́езд;
п. тары́ф — пассажи́рский тари́ф;
п. бага́ж — пассажи́рский бага́ж
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасажы́рскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пасажыра, належыць пасажыру. Увесь таварны і пасажырскі рух спыніўся.Лынькоў.// Прызначаны для перавозкі пасажыраў. Гэта быў адзін з тых пасажырскіх самалётаў, якія курсіравалі на адлегласці не больш дзвюх гадзін палёту.Шамякін.А тут самае большае, як праз паўгадзіны на Кіеў павінен прайсці пасажырскі параход.Даніленка.//узнач.наз.пасажы́рскі, ‑ага, м.Разм. Поезд для перавозкі пасажыраў. Вось пасажырскі рушыў, перад намі паказаліся два таварныя саставы, вагоны прыгараднага цягніка, што стаяў у тупіку.С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасажы́рскі Persónen-;
вакза́л для пасажы́рскіх цягніко́ў Persónenbahnhof m -(e)s, -höfe;
пасажы́рская су́вязь Persónenverkehr m -s;
пасажы́рскі цягні́к Persónenzug m -(e)s, -züge;
пасажы́рскі самалёт Verkéhrsflugzeug n -(e)s, -e, Passagierflugzeug [-´ʒi:r-] n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пасажы́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Чалавек, які ажыццяўляе паездку на цягніку, параходзе або іншым відзе транспарту.
|| ж.пасажы́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым.пасажы́рскі, -ая, -ае.
П. параход.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Пасажырскі парк 2/540
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)