Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасажы́ркаж. пассажи́рка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасажы́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Рмн. ‑рак; ж.
Жан.да пасажыр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасажы́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Чалавек, які ажыццяўляе паездку на цягніку, параходзе або іншым відзе транспарту.
|| ж.пасажы́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым.пасажы́рскі, -ая, -ае.
П. параход.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пассажи́ркапасажы́рка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
passenger
[ˈpæsɪndʒər]1.
n.
пасажы́р -а m., пасажы́ркаf.
2.
adj.
пасажы́рскі (цягні́к)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пасажы́р ’той, хто едзе на поездзе, параходзе, аўтобусе, ляціць на самалёце’ (ТСБМ). З франц.passager ’тс’ праз польск. (pasażer) ці рус. (пассажи́р) мову. Сюды ж пасажы́рка ’пасажырскі аўтобус’ (іўеў., Сцяшк. Сл.) — суфікс як у чыгунка, конка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ВА́ЙНБЕРГ Мечыслаў Самуілавіч
(н. 8.12.1919, Варшава),
кампазітар. Нар.арт. Расіі (1980). Скончыў Варшаўскую (1939, клас фп.) і Бел. (1941, клас кампазіцыі В.Залатарова) кансерваторыі. З 1943 у Маскве. Сярод твораў: оперы «Пасажырка» (1968), «Зося» (1970), «Мадонна і салдат» (1975), «Партрэт» (1983), «Ідыёт» (1986); балеты «Залаты ключык» (1955), «Белая хрызантэма» (1958); аперэты; кантаты «У краі родным» (1952), «Дзённік кахання» (1965), «Хірасімскія пяцірадкоўі» (1966); 20 сімфоній (некаторыя з салістамі і хорам, 1942—89); камерная сімфонія (1986); канцэрты для інструментаў з арк.; камерна-інстр. ансамблі; рамансы; санаты; музыка да драм. спектакляў і кінафільмаў («Ляцяць жураўлі», «Апошні дзюйм»), Дзярж. прэмія СССР 1990.