па́савы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́савы па́савая па́савае па́савыя
Р. па́савага па́савай
па́савае		 па́савага па́савых
Д. па́саваму па́савай па́саваму па́савым
В. па́савы
па́савага		 па́савую па́савае па́савыя
Т. па́савым па́савай
па́саваю		 па́савым па́савымі
М. па́савым па́савай па́савым па́савых

Крыніцы: tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паса ​1. Пасавае кола сячкарні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пас¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыстасаванне ў выглядзе паласы скуры (або шчыльнай тканіны) для прывядзення ў рух механізма.

Злучыць пасам малатарню з трактарам.

2. Тое, што і пояс (у 1 знач.), пасак (у 1 знач.).

|| прым. па́савы, -ая, -ае.

Пасавае кола сячкарні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Па́савы ў выразе па́савае кола ’махавае кола’ (П. С.). Да пас 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)