пас², выкл.

1. У картачных гульнях: вокліч аб адказе ад удзелу ў дадзеным розыгрышы.

Я пас!

2. перан., у знач. вык. Не ў сілах, вымушаны адмовіцца што-н. зрабіць (разм.).

Тут я пас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́с

‘перадача’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. па́с па́сы
Р. па́са па́саў
Д. па́су па́сам
В. па́с па́сы
Т. па́сам па́самі
М. па́се па́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́с

‘прыстасаванне; пояс’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. па́с па́сы
Р. па́са па́саў
Д. па́су па́сам
В. па́с па́сы
Т. па́сам па́самі
М. па́се па́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́с

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пас I м. реме́нь

пас II м., спорт. пас;

п. у цэнтр — пас в центр

пас III межд., карт. пас

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пас³, -а, мн. -ы, -аў, м.

У спартыўных гульнях: перадача мяча партнёру.

Дакладны п.

П. мне! (у гульнях: пасуй!).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пас¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыстасаванне ў выглядзе паласы скуры (або шчыльнай тканіны) для прывядзення ў рух механізма.

Злучыць пасам малатарню з трактарам.

2. Тое, што і пояс (у 1 знач.), пасак (у 1 знач.).

|| прым. па́савы, -ая, -ае.

Пасавае кола сячкарні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пас​I

1. межд., карт. пас;

2. сущ., карт. пас, род. па́са м.;

объяви́ть пас аб’яві́ць пас;

3. в знач. сказ., прям., перен. пас;

я пас карт. я пас;

в таки́х веща́х я пас у такі́х рэ́чах я пас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пас​II спорт.

1. межд. пас;

пас сюда́! пас сюды́!;

2. сущ. пас, род. па́са м.;

то́чный пас дакла́дны пас;

у него́ хоро́шие па́сы у яго́ до́брыя па́сы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пас​III (ремень) пас, род. па́са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)