парэ́шткі мн (stérbliche) Überreste pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Рэліквія ’прадмет рэлігійнага пакланення’ (ТСБМ). Ст.-бел. реликвия ’мошчы святых’ < ст.-польск. relikvija < лац. reliquiae ’рэшткі; парэшткі’ (Булыка, Лекс. запазыч., 180).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аста́нкі мн stérbliche Überreste; Ásche f - (пасля крэмацыі); гл парэшткі

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zwłoki

мн. мёртвае цела; труп; парэшткі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

оста́нки

1. аста́нкі, -каў ед. нет; парэ́шткі, -каў разг., ед. нет

2. (остатки) рэ́шткі, -каў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szczątek

szcząt|ek

м.

1. абломак; аскепак;

2. ~ki мн. астанкі; парэшткі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

popiół, ~ołu

popi|ół

м.

1. попел;

2. ~oły мн. прах; парэшткі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

proch, ~u

м.

1. порах;

2. пыл;

3. ~y мн. парэшткі; прах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fossil

[ˈfɑ:səl]

1.

n.

1) вы́капень -ня m.

2) скамяне́лыя парэ́шткі зьвяро́ў ці расьлі́наў

3) старамо́дны, адста́лы чалаве́к

4) Obsol. мінэра́льны вы́капень

2.

adj.

1) скамяне́лы, выкапнёвы; вы́капаны зь зямлі́

2) старамо́дны, дапато́пны

•

- fossil fuel

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ashes

1) по́пел -у m.

hot ashes — пры́сак -у m.

2) це́ла нябо́жчыка, аста́нкі, парэ́шткі pl. only; тло n., прах -у m.; пыл -у m.

to turn to dust and ashes — рассы́пацца ў пыл, спарахне́ць

3) руі́ны pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)