парэ́чкі, -чак, адз. парэ́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

Кустовая ягадная расліна з ядомымі кісла-салодкімі ягадамі, а таксама самі гэтыя ягады.

Чырвоныя, чорныя, белыя п.

|| прым. парэ́чкавы, -ая, -ае.

Парэчкавае варэнне.

П. куст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парэ́чкі, -чак

1. только мн. (о растении) сморо́дина ж.;

2. (ягоды) сморо́дина ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парэчкі

т. 12, с. 157

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

парэ́чкі, ‑чак; адз. парэчка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

1. Кустовая ягадная расліна сямейства агрэставых. У гародчыку буялі парэчкі і дзікая ружа з агрэстам. Пташнікаў. Грышка пераскочыў цераз плот у сад, пасля папоўз між кустоў парэчак і агрэсту аж у канец саду, дзе ўжо пачынаўся лес. Чарот. Ідуць радамі ў шапках шэрых Кусты парэчак і ажын. Глебка.

2. зб. Кіславата-салодкія ягады гэтай расліны чырвонага, жоўтага або чорнага колеру. Віно з парэчак. □ І я, задаволены гэткай сустрэчай, Успомніўшы Прыпяць і вёску сваю, Купіў на дарогу празрыстых парэчак ў жанчыны, падобнай на маці маю. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парэ́чкі мн бат

1. (ягада) Johánnisbeere f -, -n;

чырво́ныя парэ́чкі róte Johánnisbeere;

чо́рныя парэ́чкі разм schwarze Johánnisbeere;

2. (куст) Johánnisbeerstrauch m -(e)s, -sträucher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Парэ́чкі ’кустовая ягадная расліна сямейства агрэставых; ягады гэтай расліны’. Рус. смал. поре́чка ’чырвоныя парэчкі’, укр. порі́чки ’чырвоныя парэчкі’, польск. porzeczka ’парэчкі’. Да рака, таму што ў дзікім выглядзе расце па берагах рэк (гл. Махэк, Jména rostl., 99). Утворана конфіксам po‑ + ‑ька. Статус беларускага слова вызначыць цяжка. Хутчэй за ўсё пранікненне з польскай мовы, якое выцесніла ўсх.-слав. смародзіна (гл.). Параўн. Мяркулава, Очерки, 221.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

парэ́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. парэ́чка парэ́чкі
Р. парэ́чкі парэ́чак
Д. парэ́чцы парэ́чкам
В. парэ́чку парэ́чкі
Т. парэ́чкай
парэ́чкаю		 парэ́чкамі
М. парэ́чцы парэ́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сморо́дина ж., бот., ед. и собир. парэ́чкі, -чак, ед. парэ́чка, -кі ж.;

кра́сная сморо́дина чырво́ныя парэ́чкі;

чёрная сморо́дина чо́рныя парэ́чкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

redcurrant [ˌredˈkʌrənt] n. чырво́ныя парэ́чкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чорнапарэ́чкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чорнай парэчкі. Чорнапарэчкавыя пупышкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)