парычо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парычо́к |
парычкі́ |
| Р. |
парычка́ |
парычко́ў |
| Д. |
парычку́ |
парычка́м |
| В. |
парычо́к |
парычкі́ |
| Т. |
парычко́м |
парычка́мі |
| М. |
парычку́ |
парычка́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пары́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
Накладная прычоска з натуральных ці сінтэтычных валасоў, нашытых на аснову.
Насіць п.
Акцёр у парыку.
|| памянш. парычо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.
|| прым. парыко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)