парцье́ра, -ы, мн. -ы, -е́р і -е́раў, ж.

Занавеска з цяжкай тоўстай тканіны для акна або дзвярэй.

Аксамітавыя парцьеры.

|| прым. парцье́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парцье́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. парцье́ра парцье́ры
Р. парцье́ры парцье́р
парцье́раў
Д. парцье́ры парцье́рам
В. парцье́ру парцье́ры
Т. парцье́рай
парцье́раю		 парцье́рамі
М. парцье́ры парцье́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парцье́ра ж. портье́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парцье́ра, ‑ы, ж.

Занавеска з цяжкай тканіны на дзвярах або вокнах. Вялікія вокны залы былі напалову заценены цяжкімі шчыльнымі барвова-чорнымі парцьерамі. Новікаў. Тамаша вывелі ў суседні пакойчык і пасадзілі ля адчыненых дзвярэй, завешаных цяжкай чорнай парцьерай. Мядзёлка.

[Фр. portiére.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парцье́ра

(фр. portière)

занавеска з цяжкай тканіны на акне або дзвярах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Парцье́ра ’занавеска з цяжкай тканіны на дзвярах або вокнах’ (ТСБМ). З рус. портье́ра ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79), якое праз ням. Portière або непасрэдна з франц. portière (гл. Фасмер, 3, 336).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

драпры́, нескл., н.

Тое, што і парцьера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

портье́ра парцье́ра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драпіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.

1. гл. драпіраваць.

2. Парцьера, тканіна, якой драпіруюць што-н.

|| прым. драпіро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

portiera

ж. парцьера

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)