парфіры́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парфіры́н |
парфіры́ны |
| Р. |
парфіры́ну |
парфіры́наў |
| Д. |
парфіры́ну |
парфіры́нам |
| В. |
парфіры́н |
парфіры́ны |
| Т. |
парфіры́нам |
парфіры́намі |
| М. |
парфіры́не |
парфіры́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гематапарфіры́н
(ад гемата- + парфірын)
пігмент пурпурнага колеру, які ў нязначнай колькасці змяшчаецца ў мачы здаровага чалавека, а пры атручванні свінцом, анеміях і хваробах печані выдзяляецца ў вялікай колькасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)