парфя́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парфя́нін парфя́не
Р. парфя́ніна парфя́н
Д. парфя́ніну парфя́нам
В. парфя́ніна парфя́н
Т. парфя́нінам парфя́намі
М. парфя́ніне парфя́нах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парфя́нін,

гл. парфяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парфя́нин ист. парфя́нін, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парфя́не, ‑фян; адз. парфянін, ‑ніна, м.; парфянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. парфянкі, ‑нак; ж.

Старажытныя плямёны, якія жылі на паўночным ўсходзе Іранскага нагор’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)