парфя́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. парфя́нка парфя́нкі
Р. парфя́нкі парфя́нак
Д. парфя́нцы парфя́нкам
В. парфя́нку парфя́нак
Т. парфя́нкай
парфя́нкаю		 парфя́нкамі
М. парфя́нцы парфя́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парфя́нка парфя́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парфя́нка,

гл. парфяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парфя́не, ‑фян; адз. парфянін, ‑ніна, м.; парфянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. парфянкі, ‑нак; ж.

Старажытныя плямёны, якія жылі на паўночным ўсходзе Іранскага нагор’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)