паручэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паручэ́нне паручэ́нні
Р. паручэ́ння паручэ́нняў
Д. паручэ́нню паручэ́нням
В. паручэ́нне паручэ́нні
Т. паручэ́ннем паручэ́ннямі
М. паручэ́нні паручэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Kautión

f -, -en юрыд. зало́г, зару́ка

gégen ~ — пад паручэ́нне; пад зало́г

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)