партыту́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж. (спец.).

Сукупнасць усіх партый шматгалосага музычнага твора.

|| прым. партыту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

партыту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. партыту́ра партыту́ры
Р. партыту́ры партыту́р
Д. партыту́ры партыту́рам
В. партыту́ру партыту́ры
Т. партыту́рай
партыту́раю
партыту́рамі
М. партыту́ры партыту́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

партыту́ра ж., муз. партиту́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

партыту́ра, ‑ы, ж.

Сукупнасць усіх партый шматгалосага музычнага твора. Партытура оперы. // Нотная кніга з запісам усіх партый такога твора. Давід Ойстрах і Леў Аборын падарылі Энеску партытуру канцэрта Хачатурана для скрыпкі і аркестра. «Беларусь».

[Іт. partitura.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партытура

т. 12, с. 141

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Партытура (муз.) 1/432; 5/109; 8/287; 11/440

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

партыту́ра ж. муз. Partitr f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

партыту́ра

(іт. partitura)

сукупнасць усіх партый шматгалосага музычнага твора.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

партиту́ра муз. партыту́ра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

partytura

ж. муз. партытура

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)