партыйны - Пошук

парты́йны, -ая, -ае.

1. гл. партыя.

2. Які выражае інтарэсы партыі (у 1 знач.).

3. Прасякнуты пэўнай ідэалогіяй, які ажыццяўляе палітыку якой-н. партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парты́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	парты́йны	парты́йная	парты́йнае	парты́йныя
Р.	парты́йнага	парты́йнай парты́йнае	парты́йнага	парты́йных
Д.	парты́йнаму	парты́йнай	парты́йнаму	парты́йным
В.	парты́йны (неадуш.) парты́йнага (адуш.)	парты́йную	парты́йнае	парты́йныя (неадуш.) парты́йных (адуш.)
Т.	парты́йным	парты́йнай парты́йнаю	парты́йным	парты́йнымі
М.	парты́йным	парты́йнай	парты́йным	парты́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парты́йны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

	адз.	мн.
	м.	-
Н.	парты́йны	парты́йныя
Р.	парты́йнага	парты́йных
Д.	парты́йнаму	парты́йным
В.	парты́йнага	парты́йных
Т.	парты́йным	парты́йнымі
М.	парты́йным	парты́йных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парты́йны

1. прил. парти́йный;

2. в знач. сущ. парти́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парты́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да партыі (у 1 знач.). Партыйны апарат. Партыйная дысцыпліна. // Які мае адносіны да членаў партыі. [Паланевіч:] Калі ваш старшыня не хоча вучыцца, паклічце яго на партыйны сход ды растлумачце як след. Крапіва. Недарэмна ён дбае, працуе як след, Каля сэрца трымае партыйны білет. Куляшоў. // Які з’яўляецца членам партыі. [Бумажкоў] быў грамадскім дзеячам, работнікам савецкім і партыйным. Чорны. // у знач. наз. парты́йны, ‑ага, м., парты́йная, ‑ай, ж. Той, хто з’яўляецца членам партыі.

2. Які адпавядае прынцыпам і задачам пэўнай партыі, пэўнага класа. Высока партыйную годнасць Павінен трымаць камуніст. Глебка.

3. Які мае адносіны да партыі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парты́йны Partéi-;

парты́йная рабо́та Partéiarbeit f -;

парты́йны біле́т Partéibuch n -(e)s, -bücher; partéilich; partéiamtlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

па́ртыя, -і, мн. -і, -тый, ж.

1. Палітычная арганізацыя грамадскага класа, якая выражае і абараняе яго інтарэсы.

Палітычныя партыі.

Сацыял-дэмакратычная п.

2. Група людзей, аб’яднаных агульнасцю інтарэсаў, а таксама тых, што сабраліся з якой-н. мэтай.

П. геолагаў.

3. Асобная частка ў шматгалосым музычным творы, якая выконваецца адным інструментам, адным спеваком.

П. фартэпіяна.

П.

Сяргея ў оперы Я.

Цікоцкага «Дзяўчына з Палесся».

4. Адна гульня (у шахматы, шашкі, карты і пад.).

Шахматная п.

5. Пэўная колькасць тавару.

П. летняга адзення.

6. Пра жаніцьбу або замужжа (уст.).

Выгадная п.

|| прым. парты́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гісто́рыка-парты́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гісто́рыка-парты́йны	гісто́рыка-парты́йная	гісто́рыка-парты́йнае	гісто́рыка-парты́йныя
Р.	гісто́рыка-парты́йнага	гісто́рыка-парты́йнай гісто́рыка-парты́йнае	гісто́рыка-парты́йнага	гісто́рыка-парты́йных
Д.	гісто́рыка-парты́йнаму	гісто́рыка-парты́йнай	гісто́рыка-парты́йнаму	гісто́рыка-парты́йным
В.	гісто́рыка-парты́йны (неадуш.) гісто́рыка-парты́йнага (адуш.)	гісто́рыка-парты́йную	гісто́рыка-парты́йнае	гісто́рыка-парты́йныя (неадуш.) гісто́рыка-парты́йных (адуш.)
Т.	гісто́рыка-парты́йным	гісто́рыка-парты́йнай гісто́рыка-парты́йнаю	гісто́рыка-парты́йным	гісто́рыка-парты́йнымі
М.	гісто́рыка-парты́йным	гісто́рыка-парты́йнай	гісто́рыка-парты́йным	гісто́рыка-парты́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзяржа́ўна-парты́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дзяржа́ўна-парты́йны	дзяржа́ўна-парты́йная	дзяржа́ўна-парты́йнае	дзяржа́ўна-парты́йныя
Р.	дзяржа́ўна-парты́йнага	дзяржа́ўна-парты́йнай дзяржа́ўна-парты́йнае	дзяржа́ўна-парты́йнага	дзяржа́ўна-парты́йных
Д.	дзяржа́ўна-парты́йнаму	дзяржа́ўна-парты́йнай	дзяржа́ўна-парты́йнаму	дзяржа́ўна-парты́йным
В.	дзяржа́ўна-парты́йны (неадуш.) дзяржа́ўна-парты́йнага (адуш.)	дзяржа́ўна-парты́йную	дзяржа́ўна-парты́йнае	дзяржа́ўна-парты́йныя (неадуш.) дзяржа́ўна-парты́йных (адуш.)
Т.	дзяржа́ўна-парты́йным	дзяржа́ўна-парты́йнай дзяржа́ўна-парты́йнаю	дзяржа́ўна-парты́йным	дзяржа́ўна-парты́йнымі
М.	дзяржа́ўна-парты́йным	дзяржа́ўна-парты́йнай	дзяржа́ўна-парты́йным	дзяржа́ўна-парты́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

камсамо́льска-парты́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	камсамо́льска-парты́йны	камсамо́льска-парты́йная	камсамо́льска-парты́йнае	камсамо́льска-парты́йныя
Р.	камсамо́льска-парты́йнага	камсамо́льска-парты́йнай камсамо́льска-парты́йнае	камсамо́льска-парты́йнага	камсамо́льска-парты́йных
Д.	камсамо́льска-парты́йнаму	камсамо́льска-парты́йнай	камсамо́льска-парты́йнаму	камсамо́льска-парты́йным
В.	камсамо́льска-парты́йны (неадуш.) камсамо́льска-парты́йнага (адуш.)	камсамо́льска-парты́йную	камсамо́льска-парты́йнае	камсамо́льска-парты́йныя (неадуш.) камсамо́льска-парты́йных (адуш.)
Т.	камсамо́льска-парты́йным	камсамо́льска-парты́йнай камсамо́льска-парты́йнаю	камсамо́льска-парты́йным	камсамо́льска-парты́йнымі
М.	камсамо́льска-парты́йным	камсамо́льска-парты́йнай	камсамо́льска-парты́йным	камсамо́льска-парты́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum