партыза́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. партыза́нка партыза́нкі
Р. партыза́нкі партыза́нак
Д. партыза́нцы партыза́нкам
В. партыза́нку партыза́нак
Т. партыза́нкай
партыза́нкаю		 партыза́нкамі
М. партыза́нцы партыза́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

партыза́нка ж. партиза́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Партызанка (сорт бэзу) 2/501

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

партыза́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Жан. да партызан.

2. Разм. Партызанская вайна. [Клопікаў:] — Ці не партызанкай заняліся, пан Слімак, ці не назнарок вас пакінулі тут? Лынькоў. Да Малых Выселак можна было ісці і па Гарэлым балоце. Вацура адшукаў бы на гэтай вялікай імшарыне ўсе сцежкі — запомніў яшчэ з партызанкі. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партыза́нка ж. Partisánin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

партыза́н, -а, мн. -ы, -за́н і -за́наў, м.

Удзельнік партызанскай вайны, баец партызанскага атрада.

Партызаны — народныя мсціўцы.

|| ж. партыза́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. партыза́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

партиза́нка партыза́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сувязна́я сущ. связна́я;

партыза́нка-с. — партиза́нка-связна́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

partisan​1 [ˌpɑ:tɪˈzæn, ˈpɑ:tɪzæn] n.

1. прыхі́льнік; прыхі́льніца

2. партыза́н; партыза́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

guer(r)illa [gəˈrɪlə] n. партыза́н; партыза́нка;

guerrilla war/warfare партыза́нская вайна́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)