парты́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парты́ец парты́йцы
Р. парты́йца парты́йцаў
Д. парты́йцу парты́йцам
В. парты́йца парты́йцаў
Т. парты́йцам парты́йцамі
М. парты́йцу парты́йцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Партыец, гл. Мілер С. Т.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

парты́ец, ‑тыйца, м.

Разм. Член Камуністычнай партыі Савецкага Саюза. [Міхась] свабодна трымаўся з начальнікам сувязі дывізіі таварышам Свіласам, чалавекам стрыманым і цвёрдым партыйцам. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парты́ец м. разм. Partéimitglied n -(e)s, -er, Genósse m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

парти́ец разг. парты́ец, -ты́йца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парты́йка, ‑і, ДМ ‑тыйцы; Р мн. ‑тыек; ж.

Разм. Жан. да партыец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)