партаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Работнік порта¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

партаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. партаві́к партавікі́
Р. партавіка́ партавіко́ў
Д. партавіку́ партавіка́м
В. партавіка́ партавіко́ў
Т. партавіко́м партавіка́мі
М. партавіку́ партавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

партаві́к, -ка́ м. портови́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

партаві́к, ‑а, м.

Работнік порта ​1. З порта прыйшла тэлеграма ад аб’яднання партавікоў. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

портови́к разг. партаві́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)