паро́слы, -ая, -ае.

Які зарос чым-н., пакрыты якой-н. расліннасцю.

Лагчына, парослая хмызняком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паро́слы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паро́слы паро́слая паро́слае паро́слыя
Р. паро́слага паро́слай
паро́слае		 паро́слага паро́слых
Д. паро́сламу паро́слай паро́сламу паро́слым
В. паро́слы (неадуш.)
паро́слага (адуш.)		 паро́слую паро́слае паро́слыя (неадуш.)
паро́слых (адуш.)
Т. паро́слым паро́слай
паро́слаю		 паро́слым паро́слымі
М. паро́слым паро́слай паро́слым паро́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паро́слы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паро́слы паро́слая паро́слае паро́слыя
Р. паро́слага паро́слай
паро́слае		 паро́слага паро́слых
Д. паро́сламу паро́слай паро́сламу паро́слым
В. паро́слы (неадуш.)
паро́слага (адуш.)		 паро́слую паро́слае паро́слыя (неадуш.)
паро́слых (адуш.)
Т. паро́слым паро́слай
паро́слаю		 паро́слым паро́слымі
М. паро́слым паро́слай паро́слым паро́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паро́слы поро́сший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паро́слы, ‑ая, ‑ае.

Які зарос чым.‑н.; пакрыты якой‑н. расліннасцю. Дарога была з кіламетр ад лесу. Да яе вяла лагчына, парослая рэдкім хмызняком. Шахавец. Праз вокны хат падалі палосы святла на парослую муравой вуліцу. Хомчанка. Дарога праз лес была чыстая, роўная, парослая мяккім мохам. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паро́слы verwáchsen, bewáchsen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чаро́цісты, -ая, -ае.

Парослы чаротам.

Чароцістае балота.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзірвані́сты, -ая, -ае.

Густа парослы каранямі травяністых раслін.

Дзірваністая зямля.

|| наз. дзірвані́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзярні́сты, -ая, -ае.

Густа парослы карэннем травяністых раслін.

Дзярністая глеба.

|| прым. дзярні́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

імшы́сты, -ая, -ае.

1. Парослы мохам.

І. бераг.

2. Падобны на мох.

Імшыстая трава.

|| наз. імшы́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)