паро́мшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паро́мшчыца |
паро́мшчыцы |
| Р. |
паро́мшчыцы |
паро́мшчыц |
| Д. |
паро́мшчыцы |
паро́мшчыцам |
| В. |
паро́мшчыцу |
паро́мшчыц |
| Т. |
паро́мшчыцай
паро́мшчыцаю |
паро́мшчыцамі |
| М. |
паро́мшчыцы |
паро́мшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паро́мшчыца ж. паро́мщица
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паро́мшчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Перавозчык на пароме.
|| ж. паро́мшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)