Verbum

анлайнавы слоўнік

дняпроўскія парогі

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

паро́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	паро́г	паро́гі
Р.	паро́га	паро́гаў
Д.	паро́гу	паро́гам
В.	паро́г	паро́гі
Т.	паро́гам	паро́гамі
М.	паро́зе	паро́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

звужэ́нне, ‑я, н.

Звужанае, вузкае месца. — Падунскае звужэнне, — растлумачыў Ставу. — Там будзе плаціна. А вышэй — парогі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Strómschnelle

f -, -n быстра́к, (рачны́я) паро́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

абіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абабіць (у 1–3 знач.).

•••

Абіваць парогі — шматразова паяўляцца дзе‑н., просячы або дамагаючыся чаго‑н.

Бокі абіваць — знаходзіцца дзе‑н. без справы; ацірацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обива́ть несов., в разн. знач. абіва́ць, абабіва́ць;

обива́ть желе́зом абіва́ць (абабіва́ць) жале́зам;

◊

обива́ть поро́ги абіва́ць паро́гі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абіва́ць гл абабіваць, абабіць;

◊ абіва́ць паро́гі ў каго-н j-m die Tür éinrennen*, j-m mit Bítten bestürmen [belästigen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

БАЁМА

(Boyoma),

Стэнлі, вадаспады (парогі) на р. Конга, у Заіры. 7 вял. парогаў агульным падзеннем больш за 40 м на працягу каля 150 км. Перашкаджаюць суднаходству; у абход парогаў пракладзена чыгунка.

т. 2, с. 217

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Лотачка ’лодачка’ (гом., Рам. 1), лотачнік, лоташнік ’вопытны плытагон, які праводзіў плыты праз небяспечныя месцы: мелі, парогі і інш.’ (глус., бярэз., Нар. лекс.). Рус. арханг., валаг., вяц., уладз., цвяр., смал., кур., варонеж. лоточка ’тс’. Бел.-рус. ізалекса. У выніку кантамінацыі з лексемай лоток, лоточек, латак ’жолаб’. Не выключаны ўплыў свінскіх моў (фінскага субстрату).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rapid

[ˈræpɪd]

adj.

1) шпа́ркі, ху́ткі, бы́стры

a rapid growth — ху́ткі рост

2) стро́мы, круты́

n., rapids, pl.

паро́гі ракі́, стро́ма ракі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)