па́рна́я сущ., разг. пары́льня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парная рыфма

т. 12, с. 99

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

па́рны¹, -ая, -ае.

Які складае пару¹, для пары¹ (у 1, 3 і 4 знач.) з чым-н., які выконваецца, робіцца парай¹ (у 4 знач.).

Парная рукавіца.

Парная вупраж.

Парнае катанне на каньках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́ймараў, -ава.

У выразе: гаймарава поласць — парная поласць, што знаходзіцца ў верхняй сківіцы чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яе́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Парная жаночая палавая залоза, у якой утвараюцца і спеюць палавыя клеткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́рны па́рная па́рнае па́рныя
Р. па́рнага па́рнай
па́рнае		 па́рнага па́рных
Д. па́рнаму па́рнай па́рнаму па́рным
В. па́рны (неадуш.)
па́рнага (адуш.)		 па́рную па́рнае па́рныя (неадуш.)
па́рных (адуш.)
Т. па́рным па́рнай
па́рнаю		 па́рным па́рнымі
М. па́рным па́рнай па́рным па́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ключы́ца, -ы, мн. -ы, -чы́ц, ж.

Парная трубчастая косць плечавога пояса чалавека і хрыбетных жывёл, якая злучае лапатку з грудной косцю.

|| прым. ключы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яе́чнік, ‑а, м.

Парная жаночая палавая залоза, у якой утвараюцца і спеюць палавыя клеткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пары́лка ж.

1. тех. пари́лка, пари́льня;

2. пари́лка, парна́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Dóppelgespann

n -s, - па́рная запрэ́жка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)