пармеза́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пармеза́н
Р. пармеза́ну
Д. пармеза́ну
В. пармеза́н
Т. пармеза́нам
М. пармеза́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пармеза́н кул. пармеза́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пармеза́н, -ну м. (сорт сыра) пармеза́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пармеза́н, ‑у, м.

Італьянскі цвёрды сыр, які ўжываецца пераважна як прыправа да макароны.

[Фр. parmesan.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пармеза́н

(фр. parmesan, ад іт. Parma = назва іт. горада)

сорт італьянскага цвёрдага сыру, які ўжываецца пераважна як прыправа да страў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

parmezan, ~u

м. кул. пармезан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)