парко́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парко́ўка |
парко́ўкі |
| Р. |
парко́ўкі |
парко́вак |
| Д. |
парко́ўцы |
парко́ўкам |
| В. |
парко́ўку |
парко́ўкі |
| Т. |
парко́ўкай парко́ўкаю |
парко́ўкамі |
| М. |
парко́ўцы |
парко́ўках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
parking [ˈpɑ:kɪŋ] n.
1. паркава́нне, парко́ўка
2. па́ркінг, парко́ўка, стая́нка;
No parking! Стая́нка забаро́нена!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
parkowanie
н. паркоўка;
”parkowanie zabronione” — “паркоўка забаронена”
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
parking lot
парко́ўка, стая́нка аўтамабі́ляў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
yellow line [ˌjeləʊˈlaɪn] n. жо́ўтая лі́нія (паказвае, што паркоўка дазваляецца ненадоўга);
double yellow lines дзве жо́ўтыя лі́ніі (паказваюць, што паркоўкі няма)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)