парке́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. парке́ціна парке́ціны
Р. парке́ціны парке́цін
Д. парке́ціне парке́цінам
В. парке́ціну парке́ціны
Т. парке́цінай
парке́цінаю		 парке́цінамі
М. парке́ціне парке́цінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парке́ціна ж., разг. парке́тина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парке́ціна, ‑ы, ж.

Разм. Асобная дошчачка паркету. Нехта раз-пораз паскрыпвае паркецінамі, мабыць, пераступае з нагі на нагу. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парке́тина разг. парке́ціна, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

parkiet, ~u

м.

1. паркет;

2. танцавальная пляцоўка (у рэстаране);

3. часцей мн.~y — паркеціна, паркетная дошчачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)