паркава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. паркава́нне
Р. паркава́ння
Д. паркава́нню
В. паркава́нне
Т. паркава́ннем
М. паркава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паркава́нне ср. паркова́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паркова́ние паркава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

parking [ˈpɑ:kɪŋ] n.

1. паркава́нне, парко́ўка

2. па́ркінг, парко́ўка, стая́нка;

No parking! Стая́нка забаро́нена!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)