пари́ровать сов. и несов., прям., перен. пары́раваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пары́раваць сов. и несов., прям., перен. пари́ровать;

п. уда́р — пари́ровать уда́р;

п. до́вады праці́ўніка — пари́ровать до́воды проти́вника

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пары́раваць ’адбіць (адбіваць) удар; першапачаткова — у фехтаванні’ (ТСБМ). З рус. пари́ровать ’тс’ < ням. parieren ’тс’ ад лац. parāre ’рыхтаваць’ (параўн. Фасмер, 3, 207).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пары́раваць

(рус. парировать, ад фр. parer = адлюстроўваць, адбіваць)

1) адбіваць удар праціўніка (пры фехтаванні);

2) перан. абвяргаць нападкі або довады праціўніка ў спрэчцы, палеміцы (напр. п. абвінавачанні).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)