паржа́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. паржэ́ паржу́ць
Прошлы час
м. паржа́ў паржа́лі
ж. паржа́ла
н. паржа́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час паржа́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паржа́ць сов. поржа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паржа́ць, ‑ржэ; зак.

Іржаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праржа́ць, ‑ржу, ‑ржэш, ‑ржэ; ‑ржом, ‑ржаце; зак.

1. Абазвацца ржаннем. Конь праржаў.

2. Паржаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поржа́ть сов.

1. паржа́ць, (долго, неоднократно) разг. папаржа́ць;

2. перен., прост. парагата́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)