парафія́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. парафія́нка парафія́нкі
Р. парафія́нкі парафія́нак
Д. парафія́нцы парафія́нкам
В. парафія́нку парафія́нак
Т. парафія́нкай
парафія́нкаю		 парафія́нкамі
М. парафія́нцы парафія́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парафія́нка ж., церк. прихожа́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парафія́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да парафіянін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парафія́нін, -а, мн. -фія́не, -фія́н, м.

Вернік якой-н. парафіі.

|| ж. парафія́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прихожа́нка прыхаджа́нка, -кі ж., парафія́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́ства собир., церк. па́ства, -вы ж.; (прихожане) парафія́не, -фія́н, ед. парафія́нін, -на м., парафія́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

parishioner

[pəˈrɪʃənər]

n.

парафія́нін -а m., парафія́нка f. (у каталіко́ў); прыхаджа́нін -а m., прыхаджа́нка f. (у правасла́ўных)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)