парафі́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. парафі́рую парафі́руем
2-я ас. парафі́руеш парафі́руеце
3-я ас. парафі́руе парафі́руюць
Прошлы час
м. парафі́раваў парафі́равалі
ж. парафі́равала
н. парафі́равала
Загадны лад
2-я ас. парафі́руй парафі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час парафі́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парафі́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. парафі́рую парафі́руем
2-я ас. парафі́руеш парафі́руеце
3-я ас. парафі́руе парафі́руюць
Прошлы час
м. парафі́раваў парафі́равалі
ж. парафі́равала
н. парафі́равала
Загадны лад
2-я ас. парафі́руй парафі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час парафі́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парафі́раваць сов. и несов., дип. парафи́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парафі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Падпісаць (падпісваць) дагавор (пераважна міжнародны) ініцыяламі ўпаўнаважаных асоб кожнага з дагаворных бакоў у знак згоды з яго тэкстам.

[Ад фр. paraphe — скарочаны подпіс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парафі́раваць дып., паліт. paraphíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

парафі́раваць

(фр. parapher)

падпісваць міжнародны дагавор ініцыяламі ўпаўнаважаных асоб кожнага з дагаворных бакоў для пацвярджэння папярэдняй дамоўленасці, да афіцыйнага падпісання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

парафі́раваць

(фр. parapher)

падпісваць міжнародны дагавор ініцыяламі ўпаўнаважаных асоб кожнага з дагаворных бакоў для пацвярджэння папярэдняй дамоўленасці, да афіцыйнага падпісання.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

парафи́ровать сов. и несов., дипл. парафі́раваць;

парафи́ровать догово́р парафі́раваць дагаво́р;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парафі́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да парафіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парафі́раваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад парафіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)