назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| парафазі́і | |
| парафазі́і | |
| парафазі́ю | |
| парафазі́яй парафазі́яю |
|
| парафазі́і |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| парафазі́і | |
| парафазі́і | |
| парафазі́ю | |
| парафазі́яй парафазі́яю |
|
| парафазі́і |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
(ад. пара- + афазія)
перастаноўка або замена ў вуснай мове гукаў або складоў у слове, слоў у сказе, што развіваецца пры паражэнні маўленчых зон галаўнога мозгу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)