пара́ф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пара́ф пара́фы
Р. пара́фа пара́фаў
Д. пара́фу пара́фам
В. пара́ф пара́фы
Т. пара́фам пара́фамі
М. пара́фе пара́фах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пара́ф

(фр. paraphe, ад гр. paragraphos = параграф)

1) росчырк у подпісе;

2) скарочаны подпіс, ініцыялы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)