параста́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. параста́е параста́юць
Прошлы час
м. параста́ў параста́лі
ж. параста́ла
н. параста́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

параста́ць несов. пораста́ть, зараста́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параста́ць, ‑ае.

Незак. да парасці (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

porastać

незак. парастаць, паростваць;

porastać w pierze — узбагачацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)