парасо́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парасо́навы парасо́навая парасо́навае парасо́навыя
Р. парасо́навага парасо́навай
парасо́навае		 парасо́навага парасо́навых
Д. парасо́наваму парасо́навай парасо́наваму парасо́навым
В. парасо́навы (неадуш.)
парасо́навага (адуш.)		 парасо́навую парасо́навае парасо́навыя (неадуш.)
парасо́навых (адуш.)
Т. парасо́навым парасо́навай
парасо́наваю		 парасо́навым парасо́навымі
М. парасо́навым парасо́навай парасо́навым парасо́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парасо́навы зо́нтовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парасо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыстасаванне для засцярогі ад дажджу або сонца ў выглядзе замацаванага на доўгай ручцы складнога каркаса, абцягнутага тканінай.

2. Стрэшка над чым-н.

3. Суквецце, у якога ўсе кветкі размешчаны ў адной плоскасці.

|| памянш. парасо́нік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. парасо́ністы, -ая, -ае і парасо́навы, -ая, -ае.

Парасоністая пальма.

Парасонавыя расліны (морква, пятрушка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сітоўнік парасонавы 8/90

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

зо́нтовый парасо́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

baldaszkowaty

baldaszkowat|y

1. парасонападобны; парасонавы;

2. ~e мн. бат. парасонавыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Суса́к ’вадзяная ці балотная расліна, Butomus L.’ (ТСБМ, Кіс.), ’банцушнік парасонавы, Butomus umbellatus L.’ (Некр. і Байк.). Цюркізм, але дакладная крыніца не вызначаны Мяркулава (Очерки, 55–56) параўноўвае з баш. сǝскə ’кветка’, чув. çеçке, тат. сǝсǝк ’тс’, таму што расліна цвіце прыгожымі ружовымі кветкамі; як вадзяная расліна звязваецца з тур. susak ’вядро, коўш’, кірг. сууса ’хацець піць’, тат. сусау ’тс’ (Дзмітрыеў, Строй, 544). Гл. яшчэ ЕСУМ, 5, 482. Беларускае, відаць, з рускай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)