параска́зваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
параска́зваю |
параска́зваем |
| 2-я ас. |
параска́зваеш |
параска́зваеце |
| 3-я ас. |
параска́звае |
параска́зваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
параска́зваў |
параска́звалі |
| ж. |
параска́звала |
| н. |
параска́звала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
параска́звай |
параска́звайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
параска́зваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
параска́зваць сов. (о многом) рассказа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
параска́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Расказаць усё, многае.
2. Расказваць некаторы час. Пасажыры трохі яшчэ паскалілі зубы, парасказвалі анекдоты і неўпрыкмет пачалі апускаць галовы, бы куры на седале. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
параска́званы расска́занный; см. параска́зваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рассказа́ть сов. расказа́ць, мног. параска́зваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)