парано́йя мед. парано́йя, -но́йі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парано́йя, ‑і, ж.

Хранічнае душэўнае захворванне, якое характарызуецца ўстойлівым трызненнем пры захаванні ў астатнім лагічнасці мыслення.

[Грэч. paránoia — вар’яцтва.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паранойя

т. 12, с. 89

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

парано́йя

(гр. paranoia = вар’яцтва)

хранічнае псіхічнае захворванне, якое характарызуецца стойкім трызненнем пры захаванні ў астатнім лагічнасці мыслення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

парано́йя

(гр. paranoia = вар’яцтва)

хранічнае псіхічнае захворванне, якое характарызуецца стойкім трызненнем пры захаванні ў астатнім лагічнасці мыслення.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

парано́я ж., мн. нет, мед. парано́йя

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парано́ік

(ад паранойя)

чалавек, хворы на паранойю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)