паранаі́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паранаі́чка |
паранаі́чкі |
| Р. |
паранаі́чкі |
паранаі́чак |
| Д. |
паранаі́чцы |
паранаі́чкам |
| В. |
паранаі́чку |
паранаі́чак |
| Т. |
паранаі́чкай
паранаі́чкаю |
паранаі́чкамі |
| М. |
паранаі́чцы |
паранаі́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паранаі́чка ж., мед. паранои́чка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паранаі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Жан. да параноік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паранои́чка паранаі́чка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)