парамантава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. параманту́ю параманту́ем
2-я ас. параманту́еш параманту́еце
3-я ас. параманту́е параманту́юць
Прошлы час
м. парамантава́ў парамантава́лі
ж. парамантава́ла
н. парамантава́ла
Загадны лад
2-я ас. параманту́й параманту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час парамантава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парамантава́ць сов., разг. (всё, многое) отремонти́ровать; почини́ть; перечини́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парамантава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Разм. Адрамантаваць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парамантава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад парамантаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парамантава́ны разг. отремонти́рованный; почи́ненный; перечи́ненный; см. парамантава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перечи́нить сов., разг.

1. (починить всё, многое) папра́віць; (отремонтировать) парама́нтаваць; (наложить заплаты) пала́таць, пала́піць;

2. (починить заново) перавастры́ць (ало́вак);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)