паракла́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. паракла́з
Р. паракла́зу
Д. паракла́зу
В. паракла́з
Т. паракла́зам
М. паракла́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паракла́з, -зу м., геол. паракла́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)