паразі́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паразі́цкі |
паразі́цкая |
паразі́цкае |
паразі́цкія |
| Р. |
паразі́цкага |
паразі́цкай
паразі́цкае |
паразі́цкага |
паразі́цкіх |
| Д. |
паразі́цкаму |
паразі́цкай |
паразі́цкаму |
паразі́цкім |
| В. |
паразі́цкі
паразі́цкага |
паразі́цкую |
паразі́цкае |
паразі́цкія |
| Т. |
паразі́цкім |
паразі́цкай
паразі́цкаю |
паразі́цкім |
паразі́цкімі |
| М. |
паразі́цкім |
паразі́цкай |
паразі́цкім |
паразі́цкіх |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паразі́т, -а, М -зі́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Арганізм (расліна або жывёліна), які жыве на паверхні або ўсярэдзіне другога арганізма і корміцца за яго кошт.
2. перан. Той, хто жыве з чужой працы, дармаед (пагард.).
|| ж. паразі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 2 знач.).
|| прым. паразі́тны, -ая, -ае (да 1 знач.) і паразі́цкі, -ая, -ае (да 2 знач.; разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)