паразіта́рны, -ая, -ае.

1. Які распаўсюджваецца паразітамі (у 1 знач.).

Паразітарныя хваробы.

2. Уласцівы паразітам.

Весці п. лад жыцця.

|| наз. паразіта́рнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паразіта́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паразіта́рны паразіта́рная паразіта́рнае паразіта́рныя
Р. паразіта́рнага паразіта́рнай
паразіта́рнае		 паразіта́рнага паразіта́рных
Д. паразіта́рнаму паразіта́рнай паразіта́рнаму паразіта́рным
В. паразіта́рны (неадуш.)
паразіта́рнага (адуш.)		 паразіта́рную паразіта́рнае паразіта́рныя (неадуш.)
паразіта́рных (адуш.)
Т. паразіта́рным паразіта́рнай
паразіта́рнаю		 паразіта́рным паразіта́рнымі
М. паразіта́рным паразіта́рнай паразіта́рным паразіта́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паразіта́рны паразита́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паразіта́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да паразіта (у 1 знач.). Паразітарная фауна. // Які выклікаецца паразітамі (пра захворванні). Паразітарныя захворванні.

2. Які мае дачыненне да паразіта (у 2 знач.); які з’яўляецца паразітам. Паразітарны клас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразіта́рны schmarótzenhaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паразита́рный паразіта́рны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

parasitär

a паразіты́чны, паразіта́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)