паразвя́зваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Развязаць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. вузлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паразвя́зваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паразвя́зваю паразвя́зваем
2-я ас. паразвя́зваеш паразвя́зваеце
3-я ас. паразвя́звае паразвя́зваюць
Прошлы час
м. паразвя́зваў паразвя́звалі
ж. паразвя́звала
н. паразвя́звала
Загадны лад
2-я ас. паразвя́звай паразвя́звайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паразвя́зваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паразвя́зваць сов. (о многом) развяза́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паразвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Развязаць усё, многае або ўсіх, многіх. Паразвязваць вузлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразвя́званы развя́занный; см. паразвя́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развяза́ть сов., прям., перен. развяза́ць, мног. паразвя́зваць;

◊

развяза́ть войну́ развяза́ць вайну́;

развяза́ть ру́ки (кому) развяза́ць ру́кі (каму);

развяза́ть язы́к развяза́ць язы́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)