паразва́льваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Разваліць усё, многае.

П. дровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паразва́льваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паразва́льваю паразва́льваем
2-я ас. паразва́льваеш паразва́льваеце
3-я ас. паразва́львае паразва́льваюць
Прошлы час
м. паразва́льваў паразва́львалі
ж. паразва́львала
н. паразва́львала
Загадны лад
2-я ас. паразва́львай паразва́львайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паразва́льваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паразва́льваць сов. (о многом) развали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паразва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разваліць усё, многае. Паразвальваць сцены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразва́льваны разва́ленный; см. паразва́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развали́ть сов.

1. развалі́ць, мног. паразва́льваць, разбуры́ць, мног. паразбу́рваць, паразбура́ць;

2. перен. развалі́ць; см. разва́ливать​I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)