парады́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. парады́з
Р. парады́зу
Д. парады́зу
В. парады́з
Т. парады́зам
М. парады́зе

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парады́з

(фр. paradis, ад гр. paradeisos = сад, парк)

1) галёрка ў даўнейшым тэатры;

2) уст. рай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)