параднё́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. параднё́ны параднё́ная параднё́нае параднё́ныя
Р. параднё́нага параднё́най
параднё́нае
параднё́нага параднё́ных
Д. параднё́наму параднё́най параднё́наму параднё́ным
В. параднё́ны (неадуш.)
параднё́нага (адуш.)
параднё́ную параднё́нае параднё́ныя (неадуш.)
параднё́ных (адуш.)
Т. параднё́ным параднё́най
параднё́наю
параднё́ным параднё́нымі
М. параднё́ным параднё́най параднё́ным параднё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

параднё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. параднё́ны параднё́ная параднё́нае параднё́ныя
Р. параднё́нага параднё́най
параднё́нае
параднё́нага параднё́ных
Д. параднё́наму параднё́най параднё́наму параднё́ным
В. параднё́ны (неадуш.)
параднё́нага (адуш.)
параднё́ную параднё́нае параднё́ныя (неадуш.)
параднё́ных (адуш.)
Т. параднё́ным параднё́най
параднё́наю
параднё́ным параднё́нымі
М. параднё́ным параднё́най параднё́ным параднё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

параднё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. параднё́ны параднё́ная параднё́нае параднё́ныя
Р. параднё́нага параднё́най
параднё́нае
параднё́нага параднё́ных
Д. параднё́наму параднё́най параднё́наму параднё́ным
В. параднё́ны (неадуш.)
параднё́нага (адуш.)
параднё́ную параднё́нае параднё́ныя (неадуш.)
параднё́ных (адуш.)
Т. параднё́ным параднё́най
параднё́наю
параднё́ным параднё́нымі
М. параднё́ным параднё́най параднё́ным параднё́ных

Кароткая форма: параднё́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

параднёны

1. породнённый;

2. сроднённый;

1, 2 см. парадні́ць;

~ныя гарады́ — породнённые города́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параднёны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад парадніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паро́днены, см. параднёны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сроднённый зро́днены, параднёны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сродни́вшийся

1. прич. які́ (што) зрадні́ўся, які́ (што) парадні́ўся;

2. прил. зро́днены; параднёны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spokrewniony

1. параднёны;

2. які знаходзіцца ў сваяцтве

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)