парадзі́ха, -і, ДМ -дзісе, мн. -і, -дзіх, ж.

Жанчына, якая раджае або толькі што нарадзіла дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парадзі́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. парадзі́ха парадзі́хі
Р. парадзі́хі парадзі́х
Д. парадзі́се парадзі́хам
В. парадзі́ху парадзі́х
Т. парадзі́хай
парадзі́хаю		 парадзі́хамі
М. парадзі́се парадзі́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парадзі́ха ж. роже́ни́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парадзі́ха, ‑і, ДМ ‑дзісе, ж.

Жанчына, якая раджае або толькі што нарадзіла дзіця. Міхал падступіўся да парадзіхі і адгарнуў пялюшку. Малое піснула мацней. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парадзі́ха ж. Gebärende (sub) f -n, -, Kréiβende (sub) f -n, -n (якая яшчэ нараджае); Wöchnerin f -, -nen (якая ўжо нарадзіла)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Парадзі́ха ’жанчына, якая раджае або толькі што нарадзіла дзіця’, дыял. таксама параду́ха, паражані́ца, паражы́ля, паражы́лля. Дэрываты з рознымі суфіксамі ад парадзі́ць, паража́ць, прэфіксальных дзеясловаў ад радзі́ць, ража́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

роди́льница парадзі́ха, -хі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рожени́ца парадзі́ха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

położnica

ж. парадзіха

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пуэрпера́льны

(ад лац. puerpera = парадзіха)

пасляродавы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)