парабі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
паро́бімся |
| 2-я ас. |
- |
паро́біцеся |
| 3-я ас. |
паро́біцца |
паро́бяцца |
| Прошлы час |
| м. |
парабі́ўся |
парабі́ліся |
| ж. |
парабі́лася |
| н. |
парабі́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
парабі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
парабі́цца сов.
1. сде́латься, стать;
ад до́ўгай хады́ но́гі ~бі́ліся ця́жкімі — от до́лгой ходьбы́ но́ги ста́ли тяжёлыми;
2. разг. случи́ться; стрясти́сь;
што гэ́та ў вас ~бі́лася? — что э́то у вас случи́лось (стрясло́сь)?
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парабі́цца, ‑робіцца; ‑робімся, ‑робіцеся, ‑робяцца; зак.
1. Зрабіцца, стаць якім‑н. — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Кідаючы вінтоўкі.., беглі па гародах нямецкія салдаты, і твары іх парабіліся зямліста-шэрымі. Лынькоў. Хлопцы мае пасля гэтага выпадку адразу неяк падабрэлі, парабіліся ціхія, паслухмяныя. Карпюк.
2. Здарыцца, зрабіцца. [Альжбета:] Што гэта ў вас тут парабілася, мае міленькія? Купала. Тут парабілася такое, што і ўявіць сабе страшна. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сде́латься зрабі́цца, парабі́цца; стаць;
от до́лгой ходьбы́ но́ги сде́лались тяжёлыми ад до́ўгай хады́ но́гі зрабі́ліся (ста́лі) ця́жкімі;
они́ сде́лались непохо́жими друг на дру́га яны́ ста́лі непадо́бнымі адзі́н на друго́га.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)