пап’е́-машэ́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. пап’е́-машэ́ пап’е́-машэ́
Р. пап’е́-машэ́ пап’е́-машэ́
Д. пап’е́-машэ́ пап’е́-машэ́
В. пап’е́-машэ́ пап’е́-машэ́
Т. пап’е́-машэ́ пап’е́-машэ́
М. пап’е́-машэ́ пап’е́-машэ́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прэс-пап’е́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. прэс-пап’е́ прэс-пап’е́
Р. прэс-пап’е́ прэс-пап’е́
Д. прэс-пап’е́ прэс-пап’е́
В. прэс-пап’е́ прэс-пап’е́
Т. прэс-пап’е́ прэс-пап’е́
М. прэс-пап’е́ прэс-пап’е́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прэс-пап’е́, нескл., н.

Пісьмовая прылада ў выглядзе акруглай асновы з нацягнутай на яе прамакальнай паперай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пап’е́-машэ́, нескл., н.

Папяровая маса, змешаная з клеем, гіпсам, з якой шляхам прасавання вырабляюць розныя прадметы.

Вырабы з п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пап’е-машэ 8/89

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пап’е-машэ

т. 12, с. 62

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пап’е́-машэ́ нескл., ср. папье́-маше́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэс-пап’е́ нескл., ср. пресс-папье́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пап’е́-машэ́, нескл., н.

Папяровая маса, змешаная з клеем, гіпсам, мелам, з якой вырабляюць розныя бытавыя і мастацкія прадметы. Рабочыя носяць і ўстанаўліваюць на сцэне драўляныя пляцоўкі, бутафоры лепяць з пап’е-машэ розныя архітэктурныя дэталі. Рамановіч.

[Фр. papier mâché — жаваная папера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэс-пап’е́, нескл., н.

1. Адна з пісьмовых прылад у выглядзе бруска або выгнутай пласцінкі з прымацаванымі лісткамі прамакальнай паперы. Прамакнуць напісанае прэспап’е.

2. Цяжкі прадмет з бронзы, мармуру або якога‑н. металу і пад., якім прыціскаюць паперы, дакументы, каб яны не раскідаліся. [Рымар] пераклаў на стале нейкія паперы, прыціснуў іх прэс-пап’е. Арабей.

[Фр. presse-papiers.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)