папулі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік папулізму.

|| прым. папулі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папулі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. папулі́ст папулі́сты
Р. папулі́ста папулі́стаў
Д. папулі́сту папулі́стам
В. папулі́ста папулі́стаў
Т. папулі́стам папулі́стамі
М. папулі́сце папулі́стах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папулі́ст

(ад папулізм)

1) член фермерскай партыі ў ЗША канца 19 ст., якая патрабавала надзялення пасяленцаў зямлёй за кошт карпарацый, зніжэння падаткаў, неабмежаванай чаканкі манет;

2) дзеяч, які паддобрываецца да народных мас.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

папулі́ст

(англ. populist, фр. populiste, ад лац. populus = народ)

палітычны лідэр, які робіць стаўку на падтрымку шырокіх народных мас і дабіваецца папулярнасці за кошт абяцанняў, у далейшым малаажыццявімых.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

попули́ст папулі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

populist​1 [ˈpɒpjəlɪst] n.

1. папулі́ст

2. hist. наро́днік (у Расіі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)