па́пула

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́пула па́пулы
Р. па́пулы па́пул
Д. па́пуле па́пулам
В. па́пулу па́пулы
Т. па́пулай
па́пулаю		 па́пуламі
М. па́пуле па́пулах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́пула ж., мед. па́пула

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́пула мед. па́пула, -лы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́пула, ‑ы, ж.

Спец. Цвёрды вузялок на скуры чалавека, які ўтвараецца пры раздражненнях скуры, захворваннях.

[Ад лац. papula — прышч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́пула ж мед Pápel f -, -n, Háutknötchen n -s, -, Hítzeblatter f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

па́пула

(лац. papula = прышч)

цвёрды вузялок вузельчык на скуры або слізістай абалонцы, які ўтвараецца пры раздражненні, захворваннях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ По́пушкі ’пупышкі (люб., Сл. ПЗБ). Гл. папула.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Quáddel

f -, -n мед. пухі́р, па́пула

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)